کد مطلب:28143 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:134
ابن حجر درباره «سیف» می گوید: سیف بن عمر تمیمی بُرجُمی - و نیز گفته می شود: سعدی، یا ضبعی، و یا اسدی كوفی - مؤلّف كتاب الردّة و الفتوح است. ابن معین می گوید: «ضعیف الحدیث است» و در جای دیگر می گوید:«یك سكّه پول خرد و بی ارزش، از او بهتر است». ابو حاتم می گوید: «متروك الحدیث است و حدیثش به حدیث واقدی مانَد». ابو داوود می گوید:«اهمیّتی ندارد» و نسایی و دارقُطنی می گویند:«ضعیف است». ابن عَدی می گوید:«برخی از احادیثش شناخته شده اند؛ ولی عموم آنها ناشناخته اند و مؤیّد و پشتیبانی ندارند». ابن حبّان می گوید:«احادیثی ساختگی را از بزرگان نقل می كند [ و به آنان نسبت می دهد ]و گفته اند كه او جعل حدیث می كرده است». ابن حبّان در ادامه سخنش می گوید:«به زندیقی گری نیز متّهم شده است». برقانی از دارقطنی نقل می كند كه: «او متروك است» و حاكم [ نیشابوری] می گوید: «به زندیقی گری نیز متّهم شده است و روایتش بی اعتبار است». نوشته ای به خطّ ذهبی خواندم كه سیف، در زمان [ هارون] الرشید مُرد.[1]. و علّامه امینی در ذكر «سَری» می گوید: ابن حجر، «سَریِّ» واقع در سند را سَریّ بن اسماعیل همْدانی كوفی می داند كه یحیی بن سعید، او را دروغگو خوانده و برخی دیگر از حافظان نیز او را تضعیف كرده اند. ما او را سَریّ بن عاصم همْدانی می دانیم كه در بغداد ساكن بوده و در سال 258 هجری درگذشته و ابن جریر طبری بیش از سی سال از حیات او را درك كرده است. ابن خراش، او را «دروغگو» دانسته و ابن عَدی او را «واهی» شمرده و گفته است: «حدیث می دزدیده است» و ابن حبّان افزوده: «[ او ]احادیثی را كه سند آنها موقوف بوده و به پیامبرصلی الله علیه وآله نمی رسیده، به پیامبرصلی الله علیه وآله می رسانده است و احتجاج به احادیث او روا نیست». و نقّاش درباره حدیثی گفته است:«سَری، آن را ساخته است». پس سری، میان دو نفر دروغپرداز، مورد تردید است و برای ما اهمیّتی ندارد كه تعیین كنیم كدام یك بوده اند...؛ ولی خواننده [ كتاب] مپندارد كه او همان سریّ بن یحیی است كه ثقه و مورد اطمینان است؛ زیرا او بسی پیش تر می زیسته و در سال 167 [ هجری] در گذشته است كه 57 سال پیش از ولادت طبری (به سال 224) است. پس طبری از سریّ دیگری، روایت می كند. و در سند، شعیب بن ابراهیم كوفی است كه مجهول است و ابن عَدی می گوید:«شناخته شده نیست» و ذهبی گفته است[2]: «كتاب های سیف را روایت كرده است؛ ولی شناخته شده نیست و مجهول است».[3].
در منابع مهمّ رجالی، ناقلان سند این گزارش، یكسر تضعیف شده اند. بنگرید: